تفاوت های ورق استیل بگیر و نگیر

ورق استیل یکی از پرکاربردترین متریال ها در صنایع مختلف است که به دلیل مقاومت بالا، ظاهر براق و طول عمر زیاد، محبوبیت ویژه ای دارد. اما همین ورق استیل به دو دسته مهم بگیر و نگیر تقسیم می شود که شناخت تفاوت های آن ها برای انتخاب صحیح ضروری است. در ادامه، به صورت تخصصی و در عین حال ساده، تمام جنبه های این دو نوع استیل را بررسی می کنیم.

با توجه به نوسانات بازار، قیمت فولاد آلیاژی و انواع ورق استیل بگیر و نگیر می‌ تواند روی انتخاب شما تأثیر مستقیم بگذارد.

ورق استیل بگیر و نگیر چیست؟

وقتی صحبت از ورق استیل بگیر و نگیر می شود، منظور دو دسته بندی اصلی بر اساس خاصیت مغناطیسی و ترکیب شیمیایی است. این دسته بندی به ما کمک می کند تا بفهمیم هر نوع ورق در چه محیطی عملکرد بهتری دارد و برای چه کاربردی مناسب تر است.

تعریف ورق استیل بگیر

ورق استیل بگیر همان استیلی است که خاصیت مغناطیسی دارد و به آهنربا جذب می شود. این نوع استیل به دلیل وجود درصد بالاتری از فریت یا مارتنزیت در ساختار کریستالی خود، مغناطیسی است. استیل های سری 400 معروف ترین نمونه های استیل بگیر هستند. این ورق ها معمولاً سخت تر بوده و در برابر سایش مقاومت بالاتری دارند، اما ممکن است در شرایط مرطوب زودتر از استیل نگیر دچار لکه یا خوردگی شوند.

تعریف ورق استیل نگیر

ورق استیل نگیر، بر خلاف نوع بگیر، خاصیت مغناطیسی ندارد و به آهنربا جذب نمی شود. دلیل اصلی این ویژگی وجود مقدار بالای نیکل در ترکیب شیمیایی آن است که ساختار آستنیتی ایجاد می کند. استیل های سری 300، به ویژه 304 و 316، از پرکاربردترین نمونه های استیل نگیر هستند. این ورق ها مقاومت بسیار بالایی در برابر خوردگی دارند و برای محیط هایی که با رطوبت یا مواد شیمیایی در تماس اند، ایده آل محسوب می شوند.

هنگام خرید تجهیزات صنعتی، مقایسه قیمت استیل و کیفیت آلیاژها به شما کمک می‌ کند انتخاب اقتصادی‌ تری داشته باشید.

تفاوت ویژگی های فیزیکی و شیمیایی استیل بگیر و نگیر

تفاوت ورق های استیل بگیر و نگیر تنها به جذب آهنربا محدود نمی شود، بلکه در ویژگی های شیمیایی و فیزیکی نیز اختلافات قابل توجهی دارند.

خاصیت مغناطیسی

مهم ترین تفاوت میان این دو نوع استیل، خاصیت مغناطیسی است. استیل بگیر، همان طور که از نامش پیداست، به راحتی توسط آهنربا جذب می شود، در حالی که استیل نگیر این خاصیت را ندارد. این ویژگی باعث می شود که تشخیص این دو نوع استیل حتی برای افراد غیرمتخصص نیز ساده باشد.

ترکیب شیمیایی (آلیاژها و درصد کروم و نیکل)

استیل بگیر معمولاً حاوی کروم در بازه 11 تا 18 درصد است و مقدار نیکل آن کم یا حتی صفر است. در مقابل، استیل نگیر دارای حداقل 8 درصد نیکل و 18 درصد کروم است که باعث شکل گیری ساختار آستنیتی و مقاومت عالی در برابر خوردگی می شود. این اختلاف در ترکیب شیمیایی، علت اصلی تفاوت رفتار این دو نوع ورق در محیط های مختلف است.

مقاومت در برابر خوردگی و زنگ زدگی

استیل نگیر به دلیل حضور نیکل، مقاومت بسیار بالایی در برابر زنگ زدگی دارد و حتی در محیط های اسیدی یا دریایی عملکرد مناسبی از خود نشان می دهد. در حالی که استیل بگیر اگرچه مقاوم است، اما در تماس طولانی با رطوبت یا مواد خورنده ممکن است دچار لکه یا خوردگی سطحی شود.

فرایند تولید و تفاوت در ساختار استیل بگیر و نگیر

تفاوت این دو نوع ورق از مرحله تولید آغاز می شود و تا ساختار نهایی ادامه پیدا می کند.

روش تولید استیل بگیر

استیل بگیر از طریق فرایند ذوب با آلیاژ کردن آهن با کروم و مقدار کم کربن تولید می شود. در مرحله نورد سرد، ساختار فریتی یا مارتنزیتی آن تثبیت می شود و همین امر خاصیت مغناطیسی ایجاد می کند.

روش تولید استیل نگیر

استیل نگیر در فرآیند تولید، علاوه بر کروم، مقدار قابل توجهی نیکل دریافت می کند تا ساختار آستنیتی شکل بگیرد. این ساختار باعث می شود که استیل نگیر نرم تر و شکل پذیرتر باشد و مقاومت بهتری در برابر ترک خوردگی از خود نشان دهد.

تفاوت ساختاری در کریستال ها

در سطح میکروسکوپی، استیل بگیر دارای شبکه کریستالی فریتی یا مارتنزیتی است، در حالی که استیل نگیر دارای شبکه آستنیتی است. همین تفاوت ساختاری عامل اصلی تفاوت های فیزیکی و شیمیایی این دو نوع استیل است.

تغییرات قیمت لوله استیل معمولاً با نوسان بازار ورق‌ های استیل همراه است و همین موضوع انتخاب مواد اولیه را برای تولیدکنندگان حساس‌ تر می‌ کند.

تفاوت کاربردهای ورق استیل بگیر و نگیر

شناخت کاربردهای هر نوع استیل کمک می کند انتخاب دقیق تری داشته باشیم.

کاربردهای ورق استیل بگیر در صنعت

ورق استیل بگیر به دلیل سختی بالا در ساخت قطعاتی مثل تیغه ها، ابزارآلات صنعتی، مخازن و تجهیزات مکانیکی استفاده می شود. همچنین در صنعت خودرو، لوازم خانگی و حتی در دکوراسیون داخلی کاربرد دارد.

کاربردهای ورق استیل نگیر در صنایع مختلف

ورق استیل نگیر به دلیل مقاومت فوق العاده در برابر خوردگی، برای ساخت تجهیزات صنایع غذایی، پزشکی، داروسازی، پتروشیمی و حتی سازه های دریایی به کار می رود. این نوع استیل انتخاب اصلی برای محیط هایی است که استحکام همراه با بهداشت اهمیت دارد.

قبل از خرید، مقایسه قیمت ورق استیل بگیر و نگیر می‌ تواند تعیین کند کدام آلیاژ از نظر کیفیت و طول عمر ارزش بیشتری دارد.

مزایا و معایب هرکدام از استیل بگیر و نگیر

هیچ ماده ای کامل نیست و شناخت مزایا و معایب کمک می کند انتخاب دقیق تری انجام دهیم.

مزایا و معایب ورق استیل بگیر

مزایای استیل بگیر شامل سختی بالا، مقاومت مکانیکی مناسب و قیمت اقتصادی تر نسبت به استیل نگیر است. اما از نظر مقاومت در برابر خوردگی ضعیف تر بوده و ممکن است در محیط های مرطوب به مرور زمان دچار زنگ زدگی شود.

مزایا و معایب ورق استیل نگیر

استیل نگیر از نظر مقاومت به خوردگی و زیبایی ظاهری بهترین گزینه است و طول عمر بسیار بالایی دارد. شکل پذیری و قابلیت جوشکاری عالی از دیگر مزایای آن است. نقطه ضعف اصلی این نوع استیل، قیمت بالاتر نسبت به استیل بگیر و سختی کمتر آن است.

روش تشخیص استیل بگیر و نگیر

برای تشخیص این دو نوع استیل روش های ساده ای وجود دارد.

آزمایش مغناطیس

ساده ترین روش تشخیص استفاده از آهنرباست. اگر ورق جذب شود، استیل بگیر است و اگر جذب نشود، استیل نگیر است.

روش های ظاهری و تجربی

با تجربه می توان از رنگ، درخشندگی و حتی الگوی سطحی ورق تا حدی نوع آن را تشخیص داد. استیل نگیر معمولاً براق تر و صیقلی تر است، در حالی که استیل بگیر سطحی کمی مات تر دارد.

مهندسان پروژه‌ ها معمولاً علاوه بر خواص مکانیکی، به قیمت میلگرد استیل هم توجه می‌ کنند تا هزینه تمام‌ شده طرح بهینه بماند.

سوالات متداول